เฮ้ลโล้ววว ยู้ฮู พี่เกรย์คนเดิมเพิ่มเติมไม่งอกมาแล้วครับผมครับ ช่วงนี้มีปัญหาการเงินมากมายทำให้ใครหลายคนวุ่นวายใจ เรื่องปัญหาเศรษฐกิจก็เรื่องหนึ่งละ (อ่านยังวะ : ดูกันชัดชัด!! เศรษฐกิจดีหรือไม่ คิดไปเองหรือเรื่องจริง?) อีกเรื่องแม่มปัญหาชีวิตการใชัเงิน แต่ปัญหาที่หนักสุดคือเรืองความคิดผิดๆที่มีต่อเงินนี่แหละดวกส์
วันก่อนพี่เกรย์คุยกับน้องเด็กใหม่ที่ออฟฟิศ ถามว่ามันมีเงินเก็บเท่าไร มันด่าพี่เกรย์กลับมาว่า “สัส ถามอะไร แค่เงินใช้แต่ละเดือนยังไม่พอเลย” พี่เกรย์ฟังแล้วอึ้งเลยถามว่า เฮ้ย เดือนๆหนึ่งมึงเอาเงินไปใช้อะไรบ้างวะ มันก็ร้องไห้ออกมาแล้วบอกว่า “ไม่รู้ว่ะพี่” #สัสออฟฟิศนี้มีแต่เด็กปัญญาอ่อน
แต่สิ่งที่ทำให้พี่เกรย์ต้องกลับมาคิดจริงๆ จนกลั่นออกมาเป็นบทความนี้ เพราะคำตอบของนังเด็กคนนี้มันไม่ใช่คำตอบแรกที่พี่เกรย์ได้ยินไงครับผม มันเป็นคำตอบจากปากคนนับสิบนับร้อยคน ที่พี่เกรย์ได้พูดคุยตลอดมา 2-3 ปีนี้ และที่แม่มทำให้พี่เกรย์ต้องหลั่งน้ำตาสามลิตรกว่าๆ เพราะยิ่งถามเด็กอายุมากน้อยหลักสิบหล้กครึ่งร้อย แม่มก็ไม่มีใครมีเงินเก็บกันสักคน #เงินหายไปไหนหมด
พี่เกรย์ลองไปพลิกอ่านข่าวดูแม่มก็เห็นนะครับผมครับว่า คนไทยเนี่ยแม่มอายุเฉลี่ยสูงที่สุดในอาเซียนมีสัดส่วนคนแก่ 10% และอีกไม่นานคงเป็น 20% แต่การออมเงินแม่มอยู่ในระดับต่ำที่สุดของอาเซียนอีกว่ะ (อ่านข่าวประกอบบ้างเว้ย อย่าเอาแต่อ่านแล้วเชื่อง่ายๆ : เผยคนไทยออมเงินต่ำสุดในอาเซียน) เพราะอะไรรู้ไหมครับผม
1. รัฐไม่มีสวัสดิการด้านการออมเงิน และ
2. คนไทยเรามีสันดานการออมที่ต่ำมากนั่นเองครับผมครับ
เอางี้ๆๆ พี่เกรย์อยากให้ลองอ่านบทวิจัยเรื่อง วิกฤติการออมของชาติ ส่งสัญญาณ “ช่องว่างการออมและการลงทุน” 5 ปี เงินออมครัวเรือนหาย 2 แสนล้าน – ลงทุนเพิ่ม 8.3 แสนล้านบาท บทวิจัยนี้บอกว่าอนาคตสังคมผู้สูงอายุจะมาและรัฐต้องใช้เงินด้านสวัสดิการสังคมจำนวนมากแน่ๆ เพื่ออุ้มชูประชากรไว้ ผนวกกับข่าวที่พูดเรื่องการออมของคนไทยสำหรับเกษียณนั้นเริ่มต้นช้าสัสๆ เนี่ยๆ อ่าน ข่าวนี้ คนไทยเริ่มออมช้าที่อายุ 42 ปี
ทีนี้ประเด็นนี้แม่มทำให้น้ำตาของพี่เกรย์หลั่งอาบทั้งสองแก้มรวมเป็นหกลิตรกว่าๆ เพราะมันแปลว่า คนแก่ไม่มีเงินเกษียณพวกนี้จะเป็นภาระของรัฐแน่ๆ และที่แน่ยิ่งกว่าแป้งอรจิราคือแม่มจะเป็นภาระกับลูกหลานอีกทอดหนึ่งถ้ารัฐมีสวัสดิการไม่เพียงพอไงสัส
ดังนั้นย์ นักเรียน นักศึกษา เด็กจบใหม่ คนเริ่มทำงานทั้งหลาย พี่เกรย์เตือนไว้อย่างนึงครับผมว่าอนาคตของพวกมึง คือ ทำงานหาเงินมาได้เท่าไร ต้องเอาไปเลี้ยงดูพ่อแม่ส่วนหนึ่ง และอีกส่วนหนึ่งถ้ารัฐมีรายได้ไม่พอจะทำสวัสดิการก็จะเก็บภาษีจากพวกมึงอีกส่วนหนึ่ง นี่ยังไม่รวมที่ต้องกินใช้มีชีวิตไฮโซโพสโชว์ความโก้หรูให้ชาวบ้านดูในเฟสบุ๊กนะเว้ยเฮ้ย
แต่ที่หนักกว่านั้นคือ ชนชั้นแรงงานมันน้อยลง (คนแก่เพิ่มขึ้น) แล้วประเทศนี้จะผลิตอะไรออกมาให้เศรษฐกิจดีได้ยังไง แล้วเราจะช่วยตัวเองอย่างไรให้แค่อยู่รอด พูดแล้วอนาคตมืดบอดแน่สัส
แต่.. ชีวิตแม่มแย่แค่ไหนก็ไม่ใช่ว่าเราจะหาคนผิด แต่เราต้องหาการกระทำที่ผิดของเราแทน อย่าปล่อยให้สุดท้ายชีวิตของเราแม่มต้องต้งคำถามว่า จนเพราะไม่มีเงินใช้” หรือ “จนเพราะใช้เงินไม่เป็น เพราะคนที่จนแบบไม่มีเงินใช้นั้นน่าสงสาร แต่คนที่จนเพราะใช้เงินไม่เป็นนั้นน่าสมเพช เพราะแม่มไม่รู้ว่าอะไรจำเป็นในการใช้
พี่เกรย์คงไม่พูดเรื่องการลงทุน การวางแผนการเงิน หรือการออมอะไรทั้งนั้นหรอกครับผม มีกูรูหลายคนพูดได้ดีกว่าพี่เกรย์อยู่ ทั้งกูรูปลอมและกูรูจริง ทุกวันนี้แม่มก็พูดกันจนสงสัยว่าใครก็อปใครมากันแน่วะ กร้ากก
แต่สิ่งที่พี่เกรย์อยากเตือนสติเรื่องเดียว คือ เรื่องของสามัญสำนึกในการใช้จ่าย (แค่เตือนนะไม่ได้เสือก) ถ้าทุกวันนี้เด็กๆอย่างเราแม่มยังต้องรบกวนเงินพ่อแม่อยู่ พอเงินเกษียณพ่อแม่น้อยลง แล้วเราจะเลี้ยงเค้าไหวไหมในวันที่เค้าไม่มีเงิน ถ้าเราไม่เริ่มจากการเปลี่ยนความคิดในการใช้จ่ายเป็นอันดับแรกเสียก่อน
สิ่งหนึ่งที่ใครหลายคนแม่มพูดกรอกหูว่า การเงินเริ่มต้นที่วินัยอย่างถูกต้อง แต่พี่เกรย์คิดว่าถ้าตอนนี้การมีวินัยยังทำไม่ได้ ลองหันไปมองดูความชิบหายที่จะเกิดขึ้นในครอบครัว คนรอบข้าง และสังคมที่อยู่ห่่างๆอย่างห่วงๆก่อนจะดีกว่าไหม
คนบางคนที่รวยขึ้นมา เพราะเค้าลงทุนเป็น หาเงินเก่ง คิดสร้างสรรค์ จนสร้างตัวเองได้ แต่เราเคยตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูตัวเองไหมว่า ชีวิตที่เราทำอยู่นั้นมันคืออะไรกันแน่วะครับ
อยากรวย อยากมี อยากได้
แต่ใช้ชิบหายแบบไม่คิดหน้าคิดหลัง
อยากเก็บเงิน แต่บ่นว่าเงินไม่พอใช้
กรุณาคิดให้ดีนะครับว่า
หมาที่ไหนจะเอาเงินไปได้นอกจากตัวเรา
หลายๆ คนอ่านบทความนี้จบลง คงอุทานว่า “แม่มไม่ได้มีอะไรสำคัญเลย ด่ากูอยู่ได้ กูไม่ได้อยากเกิดเป็นแบบนี้หรอก” แต่พี่เกรย์อยากถามกลับว่า “แล้วใครใช้ให้มึงเป็นแบบนี้ล่ะครับผม” ปัญหาการเงินที่แม่มเกิดทุกวันนี้ก็เพราะเราทุกคนแม่มไม่เคยโทษว่าเป็นความผิดตัวเองแล้วยอมรับมัน เอาแต่โยนไปให้คนโน้นคนนั้นอยู่นั่นแหละ
พี่เกรย์ขอร้องเถอะครับ หยุดคิด หยุดฝัน หยุดลั่นว่าจะรวย เลิกคิดสวยโลกบวก แต่ช่วยเริ่มจากการตั้งคำถามในการ “ใช้จ่าย” ของตัวเองเสียก่อนว่า ทุกวันนี้เรากำลังทำอะไรอยู่ อย่ารอคอยให้มีเงินมากๆ แล้วค่อยเก็บ อย่ารอคอยให้โชคดีแล้วค่อยคิดจะรวย แต่ช่วยถามตัวเองด้วยว่า ทุกวันนี้แค่ห้ามสติในการใชัจ่ายยังไม่ได้ แล้วควาย เอ้ย ใครที่ไหนจะประสบความสำเร็จได้วะครับผม