อยากเกษียณไว โปรดฟังทางนี้

  มีคนขอให้กรุช่วยแนะนำการลงทุนสำหรับวัยเกษียณให้หน่อย กรุฟังแล้วขึ้นเลยสัส กูรูออมมันนี่มีมากมายแต่ทำไมกลายเป็นกรุต้องมาเขียนเรื่องนี้ พอไปถามนังเลขา มันบอกกรุว่า "ก็เพราะพี่แก่ไง" ใช่สินะ คนแก่อย่างกรุมันแก่แล้วไปหนักหัวใครกันวะเนี่ย แต่ไม่เป็นไรสัส กรุจะเขียนจากประสบการณ์ที่ผ่านมานานกว่า 50 ปีให้พวกมรุงฟัง   บทความนี้ไม่ใช่สำหรับคนที่อยู่ในวัยเกษียณ แต่เป็นบทความสำหรับคนที่คิดว่าจะวางแผนเกษียณทุกคน ตอนแรกกรุกะจะเขียนบทความแบบสุภาพเพราะกลัวว่าคนแก่จะหัวใจวาย แต่คิดไปคิดมาถ้าหลุดสไตล์ เดี๋ยวคนจะรักกรุมากเกินไป อันนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกันสัส         เอาล่ะ... ก่อนอื่นลำดับแรกเลย มรุงต้องเข้าใจก่อนว่า "วัยเกษียณ" หรือคนที่อายุ 55 ปีขึ้นไปนั้น (เปรียบเทียบจากวัยทำงานเฉลี่ยของคนไทย) มันคือ "คนแก่" ต่อให้หน้ามรุงยังหนุ่มสาวสองพันปีด้วยโบท็อกซ์ร้อยไหม แต่ร่างกายภายในนั้นเสื่อมโทรมแบบสุดๆ นั่นแหละสัส สิ่งแรกที่พวกมรุงต้องทำนั่นคือ "ระมัดระวังในเรื่องของความเสี่ยง" เพราะถ้ามรุงพลาดแล้ว รับประกันว่าตายแบบไม่มีความสุขอย่างแน่นอน   ดังนั้น กรุขอให้เริ่มต้นจาก วางแผนแบ่งเงินส่วนหนึ่งไว้สำหรับรักษาโรคภัยไข้เจ็บและโรคชราสักก้อนหนึ่ง   ข้อต่อมา จงจำไว้ว่า "มรุงคือคนตกงาน" มรุงมันคนแก่ไม่มีงานทำ แถมรายได้ของมรุงนั้นมันจะมาจากการลงทุน "ไม่มาก" เพราะว่ามันคือเงินก้อนสุดท้ายฟอร์ยัวรีไทร์เม้นท์ ประกอบกับเหตุผลที่มรุงไม่สามารถเสี่ยงได้อีกต่อไปตามข้อแรก ดังนั้นมันต้องประกอบด้วยปัจจัยสองข้อ คือ

1. มรุงต้องมีเงินไว้ใช้สำหรับเกษียณจำนวนมาก วิธีคิดง่ายๆคือ ค่าใช้จ่ายต่อเดือนหลังจากเกษียณ x จำนวนปีที่มรุงจะมีชีวิตอยู่ x 12

ป.ล. วิธีคิดคร่าวๆแบบนี้ แต่ถ้าให้ดีอย่าลืมคิดเผื่อเรื่องเงินเฟ้อไว้ด้วยนะสัส

2. มรุงต้องลงทุนในสินทรัพย์ที่มีความเสี่ยงต่ำอย่างตราสารเงินหรือตราสารหนี้ แต่ถ้าคุณพี่มีเงินเหลือมากๆจะลงหุ้นได้บ้างก็ไม่ว่ากัน (ประมาณ 10-15% กำลังดี) เพื่อไม่ให้ส่งผลกระทบต่อฐานะการเงินโดยรวม

แต่ปัญหาส่วนใหญ่ที่กรุพบเจอ นั่นคือ บางคนอายุจะห้าสิบแล้วยังไม่มีเงินพอใช้สำหรับเกษียณ ซึ่งแม่มตลกมากไงสัส เพราะมันสวนทางกับแนวคิดเรื่องสุขภาพของคนในอนาคต นั่นคือ คนจะมีอายุที่ยืนยาวขึ้นเพราะวิทยาการทางการแพทย์ที่ดีขึ้น  แต่มรุงจะลำบากเพราะไม่มีเงินรักษา และกลายเป็นภาระทางการเงินให้กับลูกหลานต่อไปอีกทอดหนึ่ง ซึ่งกรุเชื่อนะว่า ถ้าถึงวันนั้น รับประกันเลยว่าลูกหลานของมรุงไม่มีวันทอดทิ้งให้ตายคาสายออกซิเจนในโรงพยาบาลหรอกสัส ดังนั้น สำหรับคนที่กำลังจะเกษียณ ถ้ามีเงินไม่พอเกษียณแน่ๆ มรุงต้องหาทางแก้ไข โดยขยายเวลาการทำงานออกไป หรือไม่ก็ต้องลดภาระค่าใช้จ่ายในอนาคตให้ได้ ส่วนคนวัยหนุ่มสาวทั้งหลาย พวกมรุงอย่ามองหาแต่ความสุขสบาย จนลืมเตรียมความพร้อมสำหรับชีวิตในอนาคตด้วยนะสัส สุดท้ายที่อยากจะย้ำ สำหรับคนที่มีเงินพอเกษียณ นั่นคือ มรุงห้ามเสี่ยงเกินกำลัง อย่าใช้จ่ายเกินตัว และมัวลุ่มหลงกับสิ่งจอมปลอม โดยเฉพาะคนที่อายุเยอะกว่า 55 ปี มรุงจงทำตัวเป็นตัวอย่างที่ให้กับคนรุ่นหลัง และอย่าทำมันพังในสินทรัพย์ที่เสี่ยงเกินความจำเป็นนะครับ