ปัญหาช่วงนี้นอกจากเศรษฐกิจที่ไม่ดีแล้ว พี่เกรย์ก็เห็นปัญหาใหญ่ๆอีกเรื่องหนึ่งที่แควนเพจหลายคนชอบมาปรึกษา เข้ามาบ่นกันมากๆเลยครับผมครับว่า “เงินเดือนน้อยจุงเบย” ทำงานแทบตายเงินเดือนก็ไม่พอใช้ มีปัญหาเยอะแยะตาแป๊ะไก่ไฉไลกันไม่หวาดหวั่นไหว จนพี่เกรย์นึกสงสัยในใจว่า “มึงบ้าหรือเปล่า” #ดีนะครับที่นึกในใจ

ทีนี้ปัญหามันจะหนักข้อกว่านั้นอีกครับผมครับ เพราะพอพี่เกรย์ถามคำถามแควนเพจทั้งหลายกลับไปว่า “อ้าววววว เงินเดือนน้อย แล้วทำไมไม่เปลี่ยนงานล่ะ” คราวนี้แควนๆทั้งหลายดิ้นกันใหญ่ยิ่งกว่าอยู่ในผับเลยล่ะครับ มีทั้งเหตุผลโหดสัสรัสเซียทั้งหลายมาเป็นชุดครับผม

  • เจ้านายไม่ยุติธรรม ขึ้นเงินเดือนให้คนที่มาทีหลัง
  • ดีแต่เพิ่มเงินเดือนให้คนใหม่ ไม่ใส่ใจคนเก่า
  • อยากจะลาออกนะ แต่ออกแล้วจะไปอยู่ไหน ยังไงดี
  • อยากจะมีชีวิตที่ดี พี่ไม่เป็นผมไม่เข้าใจหรอก
  • ภาระเยอะ งานใหม่แบบนี้จะหาได้ไหม
  • ฯลฯ

เมื่อพูดกันมาแบบนี้ พี่เกรย์เลยอยากจะชี้ให้เห็นถึงเรื่องประสบการณ์ทำงานครับผมครับ คือเราต้องตั้งสติวางถุงกอปแก็ปในมือลงก่อนนะครับว่า “ประสบการณ์ไม่ได้แปลว่าทำงานเก่ง” คือบางคนคิดว่าตัวเองเก็บค่าประสบการณ์มาจากการทำงานที่เดียวนานๆ แล้วควรจะมีค่าในองค์กรนั้นๆอย่างมหาศาล แต่พี่เกรย์จะชี้ชัดเรื่องประสบการณ์ในการทำงานให้ฟัง 3 ข้อครับผม

1. ชีวิตไม่ใช่เกมส์

เมื่อตอนเด็กๆคุณพี่อาจจะเล่นเกมส์ภาษา RPG กันมากไปไงครับ มองว่าการทำงานเหมือนการเก็บค่า EXP ในเกมส์ ที่ยิ่งเก็บก็ยิ่งอัพ Lv. ได้เร็วขึ้น แต่เอาเข้าจริงๆ การทำงานมันมีอะไรมากกว่าความชำนาญนะจ๊ะ เบบี๋ คงไม่มีใครอยากจะจ้างคนที่ชงกาแฟเก่งที่สุดในบริษัทด้วยเงินเดือนหลักแสน ดังนั้นถามตัวเองสักนิดนะจ๊ะว่า ประสบการณ์ที่มีนั้น มันทำประโยชน์ให้องค์กรหรือเปล่า

2. ต้นทุนการจ้างงาน

อย่าลืมครับอย่าลืม นายจ้างเค้าก็ต้องทำมาหาแดรกส์เหมือนกับเรา จะให้สปอยคนเก่าจนเหลิง ลองคิดสิคิดหน่อยนะจ๊ะว่า งานบางอย่างก็ไม่สามารถเพิ่มค่าจ้างให้ตามประสบการณ์ทำงานได้

สมมุติคนขับรถทำงานมา 35 ปี ได้เงินเดือนหลักแสน แม่บ้านทำงานมา 20 ปีได้เงินเดือนแปดหมื่นห้า ส่วน CEO หน้าหมาเข้ามาใหม่ได้เงินเดือนแค่ห้าหมื่นแปด โทษนะครับ แบบนี้ใครจะดูแลใครกันแน่?

สรุปสั้นๆจากข้อนี้ ถ้าไม่มีความสามารถที่สร้างคุณค่าแล้วล่ะก็ อย่าหวังจะเพิ่มเงินเดือนให้ตัวเองเลยดีกว่า

3. ไม่กล้าเปลี่ยนงานเอง

ถ้าคุณมั่นใจว่าตัวเองเจ๋ง ก็ลาออกสิครับรออะไรอยู่? บ่นไปเงินเดือนก็ไม่ขึ้น แถมยังน่ารำคาญ เหมือนกับคนที่สันดาน เอ้ย นิสัยขี้บ่นจนคนอื่นเอือมระอาครับผมครับ ไม่ต้องมาพูดถึงเรื่อง Comfortzone อะไรกันนะครับ เอาแค่สันดานโจรขี้แพ้ก็แก้ให้ได้ก่อนละกัน

ทำงานนานไม่ใช่ทำงานดี
ทำงานดีก็ไม่ใช่ว่าจะมีค่า
อย่าเอาไปปนกันมั่วแบบง่าวๆ นะครับ
เดี๋ยวชีวิตจะคละคลุ้งด้วยกลิ่นคาวแบบโง่ๆ

ที่พี่เกรย์กล้าด่าแรงๆแบบนี้เพราะอะไรรู้ไหม เพราะประสบการณ์ของเราจะถูกวัดโดยคนอื่นเสมอไงจ๊ะ เบบี๋ หน้าที่ของเราทุกคนคือ ทำยังไงให้คนเชื่อว่า เรามีประสบการณ์และคุ้มค่าเงินที่เค้าจ่ายไปเพื่อจ้างเรามาทำงาน ไม่ใช่คิดว่าเงินที่ได้ไม่คุ้มค่าประสบการณ์  มัวแต่โทษคนอื่น แล้วยืนอยู่ในกะลา บางทีน่าจะอายหมาเหมือนกันนะครับ

ถ้าจะถามว่าทุกวันนี้เราได้เงินเดือนน้อยเกินไปหรือเปล่า พี่เกรย์อยากให้อ่านบทความชื่อว่า ทำงานอย่างไรให้เงินเดือนเป็นแสน แล้วคุณจะพบคำตอบครับว่า เงินที่จ้างคุณนั้นมันมากเกินไปเสียด้วยซ้ำ

สุดท้ายก่อนจากกันไปรักษาอาการไบโพลาร์ พี่เกรย์ของฝากข้อคิดและคำถามหน่อยครับว่า เงินเดือนที่เราบ่นกันว่าน้อยๆๆนั้น มันเป็นเพราะเรากระจอกหรือเราไม่มีประสบการณ์ อันนี้ถามตรงๆไม่ได้ด่านะจ๊ะ กร้ากกกก