

คนประเภทหนึ่งที่มรุงสอนได้ มันคือคนที่พร้อมจะรับฟังเท่านั้น แต่ถ้าคนไหนไม่พร้อมจะรับ มรุงก็ไม่มีสิทธิด่าว่าเค้าโง่ไงจ๊ะ เบบี๋
แยกให้ออกระหว่างสิทธิกับหน้าที่ อย่าเอามันมาคลุกคลีรวมกันจนกลายเป็นโกโก้ครั๊นซ์ในมันสมองของมรุงจ๊ะกรุรู้นะ แม่มต้องมีคนคิดว่า แล้วกรุมีสิทธิอะไรมาสั่งสอนพวกมรุง กรุบอกเลยนะสัส กรุไม่ได้สั่งสอนอะไร แต่ต้องการจะบอกความคิดกรุให้พวกมรุงฟัง มรุงจะทำตามหรือไม่ทำตามก็เรื่องของมรุง เพราะกรุไม่มีสิทธิไปตัดสินพวกมรุง กรุแค่ถ่ายทอดแนวคิดและประสบการณ์ให้พวกมรุงฟังเท่านั้น จงจำไว้ทุกลมหายใจว่า ความรู้อยู่ในอากาศ แต่คนประสาทจะชอบคิดว่าตัวเองรู้ดีกว่าคนอื่นเสมอ ก่อนจากกัน ... กรุฝากคำขวัญให้พวกมรุงคิด เผื่อจะเปลี่ยนชีวิตมรุงได้นะดวกส์
การขอให้คนจนประหยัดเนี่ยเนี่ยเป็นการดูถูกที่อัปลักษณ์อั๊กลี่ม๊ากมาก
มากพอๆ กับการไปบอกคนกำลังจะอดตายให้กินน้อยลงเลยล่ะ
To recommend thrift to the poor is both grotesque and insulting.
It is like advising a man who is starving to eat less.
ออสการ์ ไวลด์(Oscar Wilde), 1881
The Soul of a Man Under Socialism, 1881
นักเขียนบทละคร นักประพันธ์และกวีชาวไอริช