“หาเงินได้เท่าไหร่ ใช้เท่านั้น” แต่ถ้าหาไม่ได้แล้ว เอาที่ไหนใช้

ปัจจุบันการดำรงชีวิตของคนๆ หนึ่งในสังคม พยายามขับเคลื่อนชีวิตให้ดีขึ้นจากชีวิตความเป็นอยู่ผ่านหน้าที่การงานและรายได้ที่หามาได้ แต่ไม่ว่าจะอยู่ในกลุ่มธุรกิจหรือสายอาชีพใดก็ตาม ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงกับปัญหาสภาวะเศรษฐกิจที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว และส่งผลกระทบกับสภาวะการเงินส่วนบุคคล จนทำให้บางคนเริ่มเหนื่อยกับการหารายได้ เพื่อให้เพียงพอต่อการใช้จ่าย เมื่อเกิดความท้อแท้และเหนื่อยล้ากับการหารายได้ อาจมีคำพูดผุดขึ้นมา เช่น

1) หาเงินได้เท่าไหร่ ใช้เท่านั้น
2) หาเงินให้มาก ใช้ให้น้อย
3) หาเงินได้น้อย ใช้ให้มาก

เชื่อว่าหลายครั้งๆ ที่เกิดความท้อแท้ หาเงินไม่ทันจะบอกตัวเองว่า “มีเท่าไหร่ ก็ใช้เท่านั้น” และเป็นคำพูดติดปากของใครหลายคนไปแล้ว แต่คำกล่าวนี้ จะสามารถเป็นนิยามในการใช้ชีวิตที่ดี หรือเป็นเพียงแค่คำปลอบใจในการใช้ชีวิตกันแน่ และแนวคิดนี้จะเป็นแนวคิดที่เป็นไปได้มากน้อยเพียงใด ในการสร้างชีวิตที่ดี ลองมาหาคำตอบและทำความเข้าใจเพิ่มเติมกันดีกว่า

โดยกำหนดตัวเลขขึ้นมาเพื่อใช้แทนค่าในวิธีคิดดังกล่าว ซึ่งอาจทำให้ได้เห็นวิธีคิดที่แตกต่างไปจากเดิม

บริบทที่ 1 หาเงินได้เท่าไหร่ใช้เท่านั้น

หมายความว่า หาเงินได้ 100 บาท ใช้ 100 บาท
สมการ 100 – 100 = 0

คำตอบที่ได้ คือ 0 หรือเรียกว่า “ความพอดี”

บริบทที่ 2 หาเงินให้มากใช้ให้น้อย

หมายความว่า หาเงินได้ 100 บาท ใช้จ่าย 99 บาท
สมการ 100 – 99 = 1

คำตอบที่ได้ คือ 1 หรือเรียกว่า “ความมั่งมี”

บริบทที่ 3 หาเงินให้น้อยใช้ให้มาก

หมายความว่า หาเงินได้ 99 บาท ใช้จ่าย 100 บาท
สมการ 99 – 100 = -1

คำตอบที่ได้ คือ -1 หรือเรียกว่า “ความลำบาก”

ลองมาวิเคราะห์ผลของแต่ละบริบทกันดีกว่า...

1. หาเงินได้เท่าไหร่ ใช้เท่านั้น

หมายถึง สามารถดำรงชีวิตได้อย่างปกติ ในช่วงเวลานั้นๆ หากมีการเปลี่ยนแปลงทางด้านสภาพแวดล้อมและเศรษฐกิจ อาจส่งผลเสียในการดำรงชีวิตในระยะยาว เพราะไม่ได้เตรียมการอะไรไว้ล่วงหน้า

2. หาเงินให้มาก ใช้ให้น้อย

หมายถึง สามารถใช้ชีวิตได้แบบปกติและไร้กังวล ในทุกช่วงเวลาของการดำรงชีวิต ถึงแม้ว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงทางด้านสภาพแวดล้อมและเศรษฐกิจ ก็สามารถดำรงชีวิตได้อย่างที่เป็น

3. หาเงินได้น้อย ใช้ให้มาก

หมายถึง จะดำรงชีวิตแบบวันต่อวัน และมีแต่ความกังวลใจในการใช้ชีวิต และหากมีการเปลี่ยนแปลงทางด้านสภาพแวดล้อมและเศรษฐกิจ ก็จะได้รับผลกระทบเร็วที่สุด

สรุปผลกระทบต่อการดำรงชีพของแต่ละบริบท ในระยะเวลาที่ต่างกัน

ระยะสั้น (น้อยกว่า 1 ปี)

1. หาเงินได้เท่าไหร่ ใช้เท่านั้น = ดำรงชีพ และอยู่ได้ปกติ
2. หาเงินให้มาก ใช้ให้น้อย = ดำรงชีพ และอยู่ได้ปกติ
3. หาเงินได้น้อย ใช้ให้มาก = อยู่ได้แบบวันต่อวัน และเริ่มมีภาระหนี้

ระยะกลาง (1-3 ปี)

1. หาเงินได้เท่าไหร่ ใช้เท่านั้น = ดำรงชีพ และอยู่ได้ปกติ
2. หาเงินให้มาก ใช้ให้น้อย = ดำรงชีพ และอยู่ได้ปกติ
3. หาเงินได้น้อย ใช้ให้มาก = ภาระหนี้เริ่มเยอะขึ้น

ระยะยาว(มากกว่า 3 ปี)

1. หาเงินได้เท่าไหร่ ใช้เท่านั้น = เมื่อสภาวะเศรษฐกิจมีการเปลี่ยนแปลงไป อาจปรับตัวไม่ทัน
2. หาเงินให้มาก ใช้ให้น้อย = ดำรงชีพ และอยู่ได้ปกติ และพร้อมรับมือกับภาวะเศรษฐกิจที่เปลี่ยนแปลง
3. หาเงินได้น้อย ใช้ให้มาก = ใช้ชีวิตบนความลำบาก และชีวิตนี้ อาจทำงานใช้หนี้อย่างเดียว

แนวทางในการจัดการที่ทำได้ง่ายที่สุด สำหรับ บริบทที่ 1 (หาเงินได้เท่าไหร่ ใช้เท่านั้น) กับบริบทที่ 3 (หาเงินให้น้อย ใช้ให้มาก) ก็คือ ต้องลดภาระค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็นลงและต้องสร้างรายได้เพิ่มขึ้นเพื่อรองรับกับอนาคตที่กำลังจะมาถึง อย่าพยายาม “อดมื้อ กินมื้อ” เพื่อให้มีชีวิตแบบวันต่อวัน ถ้ายังทำแบบเดิมต่อไป อาจจะไม่สามารถปรับตัวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้

เขียนโดย: ณัฐศรันย์ ธนกฤตภิรมย์ นักวางแผนการเงิน CFP®