เอาล่ะสัส วันนี้กรุมีบทความกระแทกใจในสไตล์พี่เกรย์มาอีกแล้ว คราวนี้ขอเจาะเน้นๆในหัวข้อวิธีจัดการพวกขายตรงแบบผิดๆกันเลยดีกว่าสัส สำหรับคนที่สงสัยว่ามิตรภาพของมรุงถูกใช้ในทางที่ผิด หรืออิสรภาพทางการเงินที่มรุงสงสัยมันจะเป็นแบบที่มรุงหวังไว้ไหม กรุบอกเลยว่า ถ้ามรุงอยากรู้ว่าเพื่อนที่แสนดีที่ประกอบอาชีพขายตรงของมรุงนั้นมันหวังดีจริงๆกับมรุงหรือมันแค่หลอกใช้ความสัมพันธ์มาเพื่อหวังเงิน

นี่คือแบบทดสอบ 5 ข้อที่พี่เกรย์ให้มรุงเอาไปถามเพื่อวัดความสามารถเชิงคุณภาพของคนที่มันมาหลอกขาย เอ้ย มานำเสนอสิ่งดีๆให้มรุงไงล่ะดวกส์

ข้อแรก

ถามถึงต้นทุนของสินค้า เพราะว่าระบบขายตรงแม่มคือระบบในการขายโดยผ่านตัวแทนแทนที่จะโฆษณาเปลืองงบมาร์เก็ตติ้ง (เห็นบอกกันอย่างนั้น) แล้วเอาเงินมาแบ่งให้เครือข่ายกลุ่มจัดจำหน่ายสินค้าแทน ดังนั้นคำถามที่มรุงควรถามลำดับแรกก็คือ ของที่เธอเอามาขายเรานั้น หรือของที่เธอจะให้เราซื้อยกชุดนั้น มันมีต้นทุนเท่าไรหรอจ๊ะ ถ้าเธอไม่ทราบ แล้วทำไมเธอถึงไม่ทราบ พอถึงตรงนี้มรุงจงหยุดฟังเค้าอธิบาย ที่กรุเจอมากับตัวคือแม่มห่วยสัสขนาดที่ยังไม่รู้คุณสมบัติของสินค้าเลยว่ะสัส ดังนั้นถ้าแม่มไม่รู้ถึงเรื่องของสินค้า มรุงบอกซาโยนาระได้เลยครับดวกส์

ข้อสอง

ค่าคอมมิชชั่นของแต่ละส่วนคือเท่าไร ข้อต่อมามรุงจงถามมันต่อไปว่า "แล้วค่าคอมมิชชั่นที่มรุงได้รับคือเท่าไร" มีระบบการจ่ายเงินอย่างไร และถามย้ำต่อไปว่า "แล้วส่วนของ Upline ล่ะ" แล้วส่วนของ "เจ้าของระบบ" คือเท่าไร ไล่แม่มเข้าไปให้มันจนมุมกันไปเลยครับสัส แล้วมรุงจะรู้ว่า เพื่อนของมรุงคนนั้นแม่มรู้จริงจัง หรือหวังฟันกำไรจากมรุงเท่านั้น

ข้อสาม

Business Model ของธุรกิจและแนวโน้มในอนาคตคืออะไร การถามถึง "อนาคต" เพื่อที่ว่ามรุงต้องให้เพื่อนมรุงระบุให้ชัดว่า ผลตอบแทนที่มรุงจะได้จากธุรกิจของมันนั้นแตกต่างจากเจ้าอื่นอย่างไร มีอะไรที่น่าสนใจที่ควรทำนอกจากคำว่า "อิสรภาพการเงิน" และ "มรุงอยากมีชีวิตที่ดีไหม อยากเป็นลูกจ้างไปจนตายหรือ" อะไรแบบนี้ ตรงนี้กรุแนะนำให้ลองถามถึง 5-Force Model และ SWOT Analysis ประกอบไปด้วยนะสัส และถ้าจะให้แจ๋ว ลองลงไปยัง Benchmark ของธุรกิจเปรียบเทียบกับอุตสาหกรรม ดู Sale Growth, ROE ประกอบกัน

ข้อสี่

เจ้าของบริษัท ประวัติโดยย่อ ข้อมูลทางกฎหมายและบัญชี ต่อมามรุงต้องลงลึกไปยังข้อมูลว่า เจ้าของบริษัทคือใครเป็นอะไรที่ไหน เงินทุนหมุนเวียนมาจากไหนยังไงบ้าง มีการกู้เงินบ้างไหม ผู้ถือหุ้นมีใคร บ้างและที่สำคัญ มรุงควรลองของบการเงินของบริษัท การนำส่งภาษี ข้อมูลคดีความการฟ้องร้อง การจ่ายผลตอบแทนที่เป็นธรรม ไปจนถึงข้อมูลนายจ้างนำส่งกระทรวงแรงงานและประกันสังคม

ข้อสุดท้าย

ธุรกิจนี้อยู่ได้ด้วยอะไร คำถามสุดท้าย คือ ธุรกิจนี้อยู่ได้เพราะการขายสินค้า หรือการหา Network วะสัส ถ้ามรุงอยู่ได้โดยการหลอกฟาย เอ้ย สร้างเครือข่ายขึ้นมาเรื่อยๆ โดยที่ไม่มีตัวสินค้า หรือสินค้าจับต้องไม่ได้อยู่ในอากาศ อันนี้น่ากลัวสัสๆ เพราะมันจะเข้าข่ายผิด พรบ.ขายตรงและตลาดแบบตรงหรือไม่ ที่สำคัญต้องดูไปด้วยอีกว่าธุรกิจนั้นมีปัญหากับ สคบ. ด้วยหรือเปล่า มีการอนุญาตที่ถูกกฎหมายไหม แต่ถ้าไม่มรุงก็ระวังว่ามันจะเป็นธุรกิจที่ผิดพ.ร.ก.การกู้ยืมเงินที่เป็นการฉ้อโกงประชาชน ซึ่งตรงนี้ต้องขอหลักฐานมาให้ดูด้วยนะสัส ไม่ใช่บอกลอยๆว่าผ่านแล้ว แล้วมรุงก็เชื่อซะงั้นนะดวกส์

สุดท้ายนะสัส ธุรกิจทุกธุรกิจมีทั้งคนดีและคนเลว มีทั้งคนประสบความสำเร็จและล้มเหลว ดังนั้นมรุงจะคิดสิคิดพินิจพิจารณาให้ดีไม่ใช่เอาแต่เชื่อวิมานในอากาศที่ใครยัดมาใส่สมองแบบนั้น เดี๋ยวคนเค้าจะหาว่าเราอยากรวยทางลัดแต่ไม่มีสมองนะจ๊ะสัส พี่เกรย์เตือนด้วยความหวังดีจากหัวใจด้วยภาษาจังไรแบบนี้แหละจ๊ะ อ้อ ลืมบอกไป ถ้าเพื่อนมรุงมันตอบได้ทั้งห้าข้อ แต่มรุงไม่อยากทำ ก็ชมมันว่าเก่งจังเลยไปสักหนึ่งทีแล้วยกมือไหว้ขอโทษดีๆ พร้อมกับบอกว่า เออโทษทีเราคงไม่ทำ แค่นี้เพื่อนกันคงไม่โกรธใช่ไหม เราแค่อยากฟังสิ่งดีๆที่เธอนำเสนอเฉยๆ ไปก่อนนะบายยยยย